Weer eens een blogje met een update van ongeveer een jaar na het afronden van de opleiding. Het solliciteren is moeilijk... Weinig vacatures en als ze er zijn gaan ze binnen een paar dagen weer dicht. Ik solliciteer me te pletter maar ik krijg nooit reacties. Ik schat dat ik nu zo rond de 60 brieven/aanmeldingen heb verstuurd. Totaal minder dan 10 afwijzingen, want je hoort gewoon nooit iets... Hopeloos!
Gelukkig ben ik sinds maart dit jaar aan het vliegen bij Special Air Services op Teuge. Ik doe hier voornamelijk proeflessen en rondvluchten. Erg leuk, en heel mooi om toch uren op te bouwen. Ik zit op het moment van schrijven op zo'n 275 uur. Toch al weer een dikke 100 uur gevlogen sinds ik klaar ben met de opleiding. Afhankelijk van de drukte en m'n eigen beschikbaarheid vlieg ik tussen de 10 en 38 uur (September was lekker!) per maand. Mooi meegenomen! Ik verwacht rond november de 300 uur aan te tikken.
Verder heb ik ook een nieuw filmpje gemaakt van de opleiding. Ik had nog een lading GoPro materiaal liggen wat ik tijdens de opleiding heb gemaakt, en heb daar nu een compilatie van gemaakt. Enjoy!
Ondertussen heb ik ook een eigen bedrijfje gestart waar ik spulletjes verkoop voor de zweefvliegerij: www.millenair.nl
Even een update, aangezien ik die al heel lang niet heb gedaan, en het hele verhaal eigenlijk niet compleet is op deze manier.
16 Juni ben ik terug gevlogen naar Nederland. Na een goede reis (op het 3 uur lang wachten in het vliegtuig in Washington omdat het iets te slecht weer was na) kwam ik weer in het "koude" Nederland aan. Het was dan wel 18 graden koeler, maar het voelde wel benauwder aan. In Phoenix bevatte de lucht zo'n 5-15% vocht. Op een Nederlandse zomerdag is dat al gauw zo'n 60-70%. Die 26 graden in Nederland voelde dus veel plakkeriger aan... Bah!
In de tijd tussen Amerika en Portugal heb ik weer wat kunnen zweefvliegen. Zo heb ik de Zomerwedstrijden op Malden gevlogen. Matig weer, gelukkig kon ik er voor zorgen dat het toch nog een wedstrijd is geworden door 2 keer als enige van de klasse rond te komen. De andere dag van de 3 was de puntentelling een beetje raar, daarom alsnog 2e geworden. Toch leuk om weer op het podium te komen. Eind juli zijn we met de Y1 naar Barcelonnette gegaan in de Franse Alpen. Erg gaaf. Voor mij de eerste keer om te bergvliegen. Na eerst 2 instructievluchten op een Duo met een lokale Franse instructeur was het tijd voor m'n eerste bergsolo. Heel vet, want er stond golf bleek! Op m'n eerste bergsolo gelijk de golf in tot bijna 5000m! Heel erg mooi. Had de GoPro weer op de tip zitten, en in de cockpit, overal eigenlijk. Heb een compilatie gemaakt, enjoy:
Na een hele tijd wachten (ruim 2 maanden) in Nederland was het ein-de-lijk tijd om naar Portugal te gaan op 30 augustus. We vlogen met TAP. Aangekomen in Portugal werden we opgehaald met een taxibusje die ons naar het Evora hotel bracht.
Na de eerste dag op school daar werd ons duidelijk dat de Diamond DA42 in onderhoud was en de komende tijd nog niet zou vliegen. We hebben 2 weken moeten wachten voordat we eindelijk de lucht in konden. In die tijd hebben we Evora en Lisabon bezocht. In Mesa op the Springs hadden we Portugezen leren kennen die daar hun VFR traject deden. We hebben afgesproken met een van die jongens in Lisabon 's avonds. We hebben toen een kleine intro gehad door het nachtleven van Lisabon. We bleven daar pitten. De volgende dag even langs het lokale veld waar die jongens trainen.
Na 2 weken was het dus eindelijk tijd om weer te gaan vliegen. Ik had toen al ruim 3 maanden niet meer gevlogen, dus het zou weer even wennen worden. Het viel mee. We hebben daar 5 vluchten gemaakt, inclusief examen. Verschillende velden bezocht zoals Beja en Montijo. Verschillende approaches gevlogen. Wel raar, die Portugeze RT. Soms best onduidelijk. Het examen was geen probleem en het was ook al gauw duidelijk dat ik geslaagd was.
Toen was het nog weer even een paar dagen wachten tot we terug konden vliegen. In die tijd nog maar eens een 2e keer goed gebarbecued op het hotel balkon.
Nadat we terug waren uit Portugal nog weer een maand gewacht op de MCC.
In de eerste MCC week stond de theorie op de planning. Zowel de MCC theorie als wat theorie over de systemen van de B737NG werden behandeld. Ik deed de MCC met Kevin. Erg relaxed en altijd goed voorbereid. Ideaal dus! De MCC was echt super vet. Heel bizar de eerste keer dat je gas geeft en wegtaxied. De hele sim kantelt dan zodat je het gevoel krijgt dat je accelereert. Heel gaaf. Al met al een geweldige en leerzame ervaring. Ik kan niet wachten tot ik dat als mijn kantoor mag gaan beschouwen!
Na de MCC hebben we nog 2 dagen sollicitatietraining gehad. Zeker wel leerzaam, maar toch best wel veel bekende dingen.
9 december heb ik eindelijk m'n brevet binnen gekregen na zo'n 7 weken wachten (ik mag niet klagen want MCC maatje Kevin kreeg em pas onlangs binnen, verschrikkelijk....). Nu was het dus solliciteren geblazen. Direct dezelfde middag nog verschillende sollicitaties uit de deur gedaan.
15 december een DA20-A1 Katana gehuurd. Een kleiner zusje dan de DA40 waar ik het IFR traject op heb gedaan. Vliegt behoorlijk vergelijkbaar, maar wat lichter en wiebeliger. Leuk!
15 januari 2012 nog een keer gevlogen, dit keer met m'n pa even boven de wolken gekeken en langs het IJsselmeer. Erg mooi. Foto's hier (klik).
16 januari was het tijd voor de diploma uitreiking van AI1003. Leuk om iedereen weer eens te zien.
Inmiddels is het 7 februari. Nog steeds hard aan het zoeken naar banen, zowel in de lucht als op de grond. Dat laatste is zelfs ook niet erg eenvoudig... Ik hoop dat ik snel ergens een reactie krijg. De sollicitatieteller staat nu op zo'n 20-21 aanmeldingen/sollicitaties verstuurd, 5 afwijzingen. De rest geen reactie. Nogal hopeloos dus.
Ik ben nu helemaal klaar in de USA! De afgelopen 3 dagen nog 8 uur op de DA42 sim gezeten, multi-crew werk. Dus Pilot Flying, Pilot Monitoring (ook wel Non-Flying). Daarnaast een lading Portugal procedures op de sim gevlogen. O.a. departures vanaf Evora en approaches op Beja en Montijo. Plaatsen waar we gaan vliegen in Portugal voor het laatste deel van de DA42; de Multi-Engine Instrument Rating. Deze moet gebeuren in een JAA omgeving dus dit mag niet in Amerika. We zullen in Portugal 5 vluchten maken op de DA42 diesel versie, inclusief examen. De DA42 Diesel versie is iets anders dan de Lycoming L360 die we hier in Amerika vliegen. De L360 heeft tegengesteld draaiende propellers, dus heb je geen critical engine (wikipedia). De Diesel versie heeft daarentegen gelijkdraaiende props, dus wel weer een citical engine. Daarnaast heeft de Diesel versie een FADEC motor systeem die zelf alles regelt behalve je gashandel. Ook het starten en featheren van de motor. Dit zal dus kwa procedures weer even wennen zijn.
Het zal nog wel even duren voordat ik naar Portugal ga. Ik loop zo'n 2 weken voor op de grote groep hier, en daarnaast gaat het nog niet zo heel snel met het DA42 ME-IR traject in Portugal, dus ik verwacht dat ik nog ruim een maand in Nederland thuis zit te wachten. Maar goed, ik vermaak me thuis wel.
Als je je CPL hebt behaald mag je eindelijk je wings dragen op je uniform. Deze krijg ik maandagmiddag van de Chief Flight Instructor uitgereikt op de ramp bij de DA42 in bijzijn van m'n medestudenten.
Waarschijnlijk vlieg ik dan woensdag terug naar huis als er tickets beschikbaar zijn. Anders wordt het misschien donderdag...
Vandaag 6 juni had ik mijn CPL examen. Ik ben geslaagd!
Het is alweer een tijdje geleden dat ik een boogje had geschreven. Dat komt omdat ik daar de laatste dagen weinig tijd voor had, niet omdat ik het zo heel druk met vliegen had, maar omdat Rosa mij op was komen zoeken hierin Mesa. We zijn de afgelopen anderhalve week naar de Grand Canyon geweest. Toch nog een heel end. Heen en terug rij je zo'n 550 mijl, zo'n 880km. In een dag. We vertrokken om 5 uur 's morgens en waren rond half 11 's avonds weer thuis.
Andere dagen zijn we nog naar Sea Life in Tempe geweest, naar Tucson (Davis Monthan Air Force Base) waar alle afgedankte vliegtuigen staan opgesteld in de droge woestijn. Ook zijn we nog naar de dierentuin in Phoenix geweest. Genoeg beleefd dus.
Vandaag, maandag 6 juni moest Rosa helaas weer terug naar huis. Ik had vandaag m'n check ook dus dat kwam een beetje onhandig uit. Gelukkig kon Mathijs Rosa naar Sky Harbour brengen.
De CPL check is tot nu toe de belangrijkste check geweest die ik heb gehad. Ik was vanmorgen om half 10 op school om m'n vlucht voor te bereiden. Een deel van die voorbereiding had ik al gedaan aangezien de CPL check ook bestaat uit een deel navigatie. Die planning heb ik 's avonds gemaakt. 's Morgens vroeg maak je dan de rest van de planning af met de actuele weer en windgegevens.
Het eerste deel van de check bestond uit een mondeling theorie. Vragen over o.a. de luchtvaart kaarten, luchtruim, regelgeving, meteo, tweemotorige aërodynamica, etc. Ging gelukkig prima. Daarna het vliegtuig in gekropen en op pad gegaan voor het navigatie deel van de vlucht. Ik had naar Pinal gepland. Onderweg bij Mr. Volcano moest ik diverten naar Phoenix Regional. Dus kaart erbij, ongeveer koers 245, 21nm. Zo'n 10 minuutjes vliegen, ongeveer 3 gallons brandstof nodig. Ging prima. Berekeningen en uitvoering waren goed. Toen wat steep turns, slow flight, stalls, spiral dive, en een engine failure gedaan. Toen door naar Gateway om wat landingen te doen. Eerst een flapless, toen een normal, een short field landing, een engine failure na takeoff toen gewoon door het circuit in, en op short final een go-around met een motor uit. Toen geland n-1, nog een aborted takeoff, en weer richting Falcon Field vertrokken. Ik was nog maar net onderweg terug en toen trok m'n instructeur weer het gas dicht. Nog een engine failure. 6 mijl doorgevlogen naar Falcon Field op een motor en toen stonden we na 1,5 uur weer aan de grond. M'n examinator gaf me een hand en het was al gauw duidelijk dag ik geslaagd was. Hij was heel erg tevreden en aangenaam verrast. Een mooi resultaat na 6 maanden en 1 week in de USA!
Nu nog 5 sim missies op de DA42 sim om wat Portgal approaches te oefenen voor de multi-engine instrument rating die we daar moeten gaan halen. Ook komt hier een stukje multi-crew werk aan te pas. Pilot flying, pilot monitoring. M'n instucteur wil dit in 3 dagen doen. Dinsdag ben ik vrij. Waarschijnlijk woensdag weer de sim in, dan ben ik vrijdag waarschijnlijk klaar en dan kan ik misschien zondag of maandag weer terug naar Nederland. Heb er erg veel zin, maar ik weet ook wel dat ik dit Amerikaanse leventje, af en toe vliegen, af en toe bij het zwembad hangen, toch ook wel ga missen.
Foto's van de Grand Canyon, Sea Life, Tucson en de Dierentuin zal ik zo snel mogelijk online zette. Ik moet ze allemaal nog wel eerst uitzoeken aangezien het er in totaal zo'n 1000 zijn.
Een snelle update, aangezien morgenochtend vroeg mn wekker weer om kwart voor 5 gaat.
Heb inmiddels 2 vluchten op de DA42 gemaakt. Wat een vette kist! Vliegt allemaal weer een stuk sneller, zwaarder en je merkt dat er een stuk meer power achter de throttles zit.
De afgelopen 2 missies voornamelijk wat maneuvers gedaan zoals steep turns, slow flight, stalls, effects of asymmetric power (dus volgas op een motor, de andere idle), een lading touch and goes, en ook een echte engine shutdown in flight. Heel apart om je propellor stil te zien staan terwijl de andere op volgas door blijft razen. Je hebt dan best wel veel kracht op je rudder nodig om de kist enigszins recht te houden. Kan me goed voorstellen dat je na een half uurtje vliegen op 1 motor wel spierpijn gaat krijgen...
De volgende vlucht gaat bestaan uit nog meer N-1 (1 engine out) operations. Dit keer ook in het circuit en landen met 1 motor. Ik vermaak me prima op de TwinStar!
Zo, m'n single engine class rating is ook binnen! Vanmorgen m'n check gehad.
Eerst een korte briefing over wat we gingen doen. Toen op naar het vliegtuig en richting de south-east practice area gevlogen. Eerst wat steep turns, stalls en een simulated engine failure. Circuit gevlogen op rittenhouse met de motor idle, toen weer go around en door naar Gateway voor 2 touch and goes. Een flapless en een glide-in. Daarna terug naar Falcon Field voor een full stop.
Er staat 1,5 uur voor de vlucht, maar na 0,9 uur was de motor alweer uit. Het was duidelijk dat ik geslaagd was!
Next: Multi Engine!! Eerst 4x DA42 simmen! Hopelijk begin ik hier morgen al mee. Daarna actual.
Afgelopen zaterdag waren we met een groep van onze klas en een aantal Portugezen naar Saguaro Lake gegaan om een boot te huren. Hieronder een korte impressie:
Maandag m'n laatste dual vlucht op de DA40 gehad. Voornamelijk steep turns, stalls, en een hoop touch and goes in verschillende configuraties (flaps up/down), glide-ins, short field landings, etc. Morgenochtend (donderdag) m'n single engine class rating check! Hopelijk vrijdag dan multi-engine!!
